7147-) Bize Ali b. Haşrem rivâyet etti. ki): Bize Ebû Damra Hâris b. Abdirrahman-dan o da Atâ- b. Mînâ-dan o da Ata’ b. Mina’dan o da Ebû Hüreyre‘den naklen haber verdi. Süvle demiş: Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) mahlûkatı yaradığı vakit: Kitabına — kitap kendi. muş olduğu halde— kendisi için: Benim rahmetim gadabınıa galabe çalar (diye) yazmıştır.» buyurdular. yazmaktan murâd; kaleme emir buyurarak levh-i mahfuza yazdırmasıdır. Kitabın Allahü teâlâ’nın nezdinde olması — haşa- mekan bildirmek için değil mahlûkatından tamamiyle gizli onların ricinde olduğuna işaret içindir. murad; rahmetinin taalluku gadabının taalaku öncedir demektir. Çünkü rahmet Teâlâ Hazretlerinin zâtının gadab ise kulun bir sabıkasına mütevakkıfdır. Bazıları rahh. zatî sıfatlardan olmayıp fiilî sıfatlardan olduğunu söylemiş