4652-)  (Buradaki iki senedde) Abdullah ibn Mes-ûd(radıyallahü anh) şöyle demiştir: el-Mıkdâd ibnu-l-Esved Bedir gününde: Yâ Rasûlallah! Biz Sana İsrâîl oğulları-nın Mûsâ Peygamber-e--Artık sen Rabbinle beraber git. Bu suretle ikiniz harbedin. Biz muhakkak burada oturucularız" dedikleri gibi demeyiz. Fakat biz Sana: " (Düşman üzerine) yürü biz de Sen-inle beraberiz" deriz dedi. sözü ile Mıkdâd Rasûlüllah-tan bütün gamları giderdi. hadîsi Vekî- ibnu-l-Cerrâh da Sufyân es-Sevrî-den; o da Muhârık-tan; o da Târik ibn Şihâb-dan rivayet etti. Bunda: el-Mıkdâd bu sözü Peygamber-e hitaben söyledi ziyâdesi vardır. ve Rasûlü-ne harb açanların yeryüzünde fesâdçılığa koşanların cezası ancak öldürülmeleri ya asılmaları yahut elleriyle ayaklarının çapraz olarak kesilmesi yahut da (bulundukları) yerden sürülmeleridir..."(Âyet: 33). muharebe O-na küfretmektir